แซมเป็นนักกีฬาตั้งแต่อายุยังน้อย เขาเรียนรู้วิธีการว่ายน้ำตั้งแต่อายุสามขวบ และมันยังคงเป็นวินัยที่เขาชอบมากที่สุด เขาเชื่อว่าความหมกหมุ่นของเขาคือ ‘พลังพิเศษ‘ ที่ช่วยให้เขาบรรลุเป้าหมายด้านกีฬา “มีความอ่อนน้อมถ่อมตนมากในแง่ที่เขาเป็น และฉันคิดว่าระดับของการโฟกัส
ออทิสติกในฐานะมหาอำนาจ และความมุ่งมั่นเป็นอีกสิ่งหนึ่ง” โทนี่กล่าว “คุณรู้ว่ามันไม่ยอมแพ้ โลกประหลาดใจ แต่ฉันได้รับกำลังใจจากคุณลักษณะนั้นในบุคลิกของเขา เขาแค่ต้องการเดินหน้าต่อไป” เขากล่าวเสริม
แซมทำตามความฝันตลอดชีวิตในปี 2564 เขาลงแข่งขันในรายการ Ironman 70.3 World Championship เขาจารึกชื่อไว้ตลอดกาลในประวัติศาสตร์ เขาจบการแข่งขันในเวลา 5 ชั่วโมง 44 นาที
และกลายเป็นนักไตรกีฬาคนแรกที่ทราบว่าเป็นโรคออทิสติกที่เข้าเส้นชัย การแข่งขัน Ironman ประกอบด้วยการว่ายน้ำ 1.2 ไมล์ ขี่จักรยาน 56 ไมล์ และวิ่ง 13.1 ไมล์ ซึ่งเป็นหนึ่งในการทดสอบความอดทนที่ยากที่สุดที่นักกีฬาสามารถเผชิญได้
ความอดทนทางร่างกายและจิตใจ แซมทุ่มเทเพื่อเป็นสุดยอดและฝึกฝน 22 ถึง 24 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ โทนี่พ่อของเขามุ่งเน้นไปที่การฝึกความเร็วและความเร็ว นี่คือเทคนิคที่นักกีฬาเตรียมร่างกายให้พร้อมสำหรับความอดทน อันดับแรก พวกเขาวิ่งเหยาะๆ ช้าๆ ประมาณ 10 นาที
จากนั้นวิ่งเต็มความสามารถเป็นเวลาประมาณสองถึงห้านาที “งานของฉันคือทำให้แน่ใจว่าเขาทำเซ็ตตามเวลาที่เรากำหนดไว้ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเขาได้รับสารอาหาร ของเหลว และหากต้องการพาวเวอร์คาร์บบาร์เพื่อให้เขาไปตลอดเซสชั่นเช่นกัน แต่เซสชันเหล่านั้นเน้นที่ความเร็วและพลังเป็นหลัก” โทนี่อธิบาย
การฝึกอบรม Sam เป็นเรื่องเกี่ยวกับร่างกายและจิตใจในส่วนที่เท่ากัน เขาอาจเสี่ยงต่อความท้าทายทางจิตใจ เช่น แผนที่เส้นทาง การปฐมนิเทศ และปฏิสัมพันธ์ทางร่างกาย ทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของความท้าทาย
ในการฝึกสอนบุคคลออทิสติกให้เป็นนักกีฬาที่มีความอดทน ผู้ที่เป็นออทิสติกมักชอบยึดติดกับกิจวัตรประจำวันและหลีกเลี่ยงการติดต่อใกล้ชิดและเป็นการส่วนตัวกับผู้อื่น นี่คือการพยายามป้องกันเหตุการณ์หรือสถานการณ์ที่พวกเขามองว่าเครียดหรือน่ากลัว ในฐานะครอบครัว ครอบครัว Holnesses ตัดสินใจเอาชนะความกลัว
นั้นด้วยการจัดการต่อสู้หรือหนีการโต้ตอบแบบตัวต่อตัว และสมัคร Sam เข้าร่วมการแข่งขันยูโด ซึ่งเป็นกีฬาที่มีการสัมผัสกัน มันได้ผล แซมเป็นยูโดสายสีน้ำตาลห่างจากสายดำแค่ก้าวเดียว “สิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับการแข่งขันไตรกีฬาของเขา ฉันจำได้ว่าครั้งแรกที่เขาลงไปในน้ำ เขาลังเลใจ ปืนหายไปแล้ว
และเขาก็ยืนมองไปรอบๆ น้ำ สอดปลายเท้าเข้าไปในนั้น มองไปรอบๆ สิ่งสุดท้ายคือเขาหายใจเข้าแล้วกระโดดลงไป พอเขากระโดดลงไป เขาก็จากไป” โทนี่เล่า
สนับสนุนโดย gclubเครดิตฟรี