กำหนดเพศตรงข้ามในฟุตบอล มีนักกีฬาชั้นนำทั่วโลกกี่คนที่เป็นเกย์อย่างเปิดเผย? และการออกมาของพวกเขาได้รับการตอบรับอย่างไร ในปี 2018 ปัญหารักร่วมเพศในกีฬายังคงเป็นเรื่องต้องห้ามและสร้างความไม่สบายใจ
ให้กับทั้งผู้เล่นและแฟนบอล การสำรวจล่าสุดระบุว่าในหลายประเทศ ประชาชนยอมรับนักกีฬาเกย์มากขึ้น การสำรวจความคิดเห็นในปี 2018 ในฝรั่งเศสพบว่า 85% ของผู้ตอบแบบสำรวจรู้สึกว่าการรักร่วมเพศในฟุตบอลนั้น “ยอมรับได้” และเป็นสิ่งสำคัญที่จะต่อสู้กับกลุ่มรักร่วมเพศ การสำรวจความคิดเห็นของสหรัฐ ซึ่งดำเนินการในปี 2014 หลังจากไมเคิล แซม ร่างอนาคตของเอ็นเอฟแอลประกาศว่าเขาเป็นเกย์ พบว่า 65% ของคนอเมริกันจะสนับสนุนนักกีฬาเกย์ในทีมของพวกเขา โดย 46% สนับสนุนอย่างมาก
แต่นั่นไม่ใช่กรณีทั่วโลก การแข่งขันฟุตบอลโลกปี 2018 จัดขึ้นที่รัสเซีย ประเทศที่ถูกมองว่าเป็นพวกปรักปรำโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ท่ามกลางการดำเนินการทางกฎหมายอื่นๆ ในปี 2013 รัสเซียได้สั่งห้าม “โฆษณาชวนเชื่อสำหรับเกย์” และในระหว่างการแข่งขันอย่างต่อเนื่อง บทสวดปรักปรำก็แพร่หลายไปทั่ว ในขณะที่ฟุตบอลเป็นวินัยที่แสดงออกถึงความเป็นกลาง เป็นสากล และในทางใดทางหนึ่ง ถูกทำให้ไม่เกี่ยวกับเพศ สิ่งสำคัญคือต้องตรวจสอบรากฐานของเพศตรงข้ามที่ลึกซึ้งของกีฬา
ออกจะหายาก ในงานอัตชีวประวัติปี 2009 I’m the Only Gay Football Player หรือ I Was… โยฮัน เลอแมร์ นักฟุตบอลสมัครเล่นลีกชาวฝรั่งเศสเขียนเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายที่คาดไม่ถึงซึ่งเขาต้องเปิดเผยต่อเพื่อนร่วมทีมของเขา ปีนี้เขาทำสารคดีเรื่อง Footballer and Gay: One doesn’t Rule Out the Other เสร็จ ซึ่งออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ France 2 กระบวนการที่ Lemaire อธิบายนั้นคล้ายกับที่พบในบริบทอเมริกาเหนือ โดยมีสามขั้นตอน เริ่มแรกมีความกลัวที่จะพูดออกมา ตามมาด้วยความพยายามที่จะควบคุมสัญญาณทั้งหมด
ที่อาจทรยศต่อเรื่องเพศ – แม้กระทั่งในระดับของการสร้างรูปลักษณ์ของเพศตรงข้ามเพื่อหลีกเลี่ยงคำถาม – ในสภาพแวดล้อมที่มองว่าเป็นศัตรูอย่างยิ่ง สุดท้าย หลังจากการประกาศ ความประทับใจที่แข็งแกร่งที่สุดมักจะแปลกใจที่ไม่ได้รับการยกเว้น พายุที่น่ากลัวมากล้มเหลวในการปะทุ แต่วัฒนธรรมการอยู่ต่างเพศยังคงมีอยู่ ซึ่งหมายความว่าในที่สุดผู้เล่นหลายคนก็ถอนตัวจากความตั้งใจของตนเอง ไม่สามารถทนต่อมันได้อีกต่อไป
จ่ายราคาของการแพ้ นี่คือสาเหตุที่ทำให้ผู้เล่นออกมาน้อยและทำไมคนที่ทำบางครั้งต้องจ่ายราคาสูง ในเดือนพฤษภาคม 1998 ระหว่างการแข่งขันฟุตบอลโลกในปีนั้น จัสติน ฟาชานู ซึ่งเคยถูกมองว่าเป็นหนึ่งในความหวังที่ยิ่งใหญ่ของฟุตบอลอังกฤษ เขาฆ่าตัวตาย เขาออกมาเมื่อแปดปีก่อน แต่การกระทำของเขากลับตรงกันข้ามกับผลที่ตั้งใจไว้ เขากลายเป็นแพะรับบาปสำหรับแฟนๆ และเพื่อนร่วมอาชีพอย่างรวดเร็ว และที่น็อตติงแฮม ฟอเรสต์ ผู้ฝึกสอนของเขาเองก็สะท้อนการดูถูกของผู้สนับสนุน โดยเรียกฟาชานูว่า “นางฟ้า” เขาจำเป็นต้องเปลี่ยนไม้กอล์ฟหลายครั้ง
หลังจากที่ฝรั่งเศสชนะการแข่งขันฟุตบอลโลกในปีนั้น นิตยสาร LGBT ของฝรั่งเศส Têtu ได้เน้นย้ำถึงการมองไม่เห็นการรักร่วมเพศในฟุตบอลอาชีพ เนื่องจากมีคำถามเกี่ยวกับเรื่องเพศของผู้รักษาประตูชาวฝรั่งเศส ฟาเบียน บาร์เตซ เตตูจึงสงสัยว่าอาจจะไม่มี “อัญมณีแท้หนึ่งหรือสองชิ้น” ในทีมของฝรั่งเศส
สนับสนุนเนื้อหาโดย ufabet ฝาก-ถอน ออโต้
